پاره وقت... هفدهم

یادت می آید آن شب سرد و زمستانی را که آسمان بدجور برای باریدن بی قراری می کرد. دستم را گرفتی و اصرار عجیبی برای رفتن به شنبه بازار خیابان پورتوبلو  لندن داشتی. و تمام مغازه های حراجی را برای خریدن بهت پاره وقت... هفدهم...

تویی که اشعار هایکو مینوشتی و اسم وبلاگت بود "از شکاف دیوار بهار میاید." 

تویی که مرا عاشق نقطه به نقطه ی حروف در وبت کردی. یک سال است هر روز در آپدیت شده های بلاگفا دنبال اثری از تو میگردم. ای کاش یک روز معجزه شود و تو برگردی. شده ام مثل خودت، همانجا که میگفتی" از ارتفاع دیگران چیدم و ناگاه تو نمایان شدی"

پاره وقت... هفدهم...

این کتابی که میخوانم خیلی مرا به چالش کشانده، فقط بازی با اعصاب و روح و روانم از آنها که تو را به عمق وجودت میکشاند. به سختی به صفحه ی 230 رسیده ام فقط 30 صفحه دیگر مانده. نه میشود نخواند و نه میشود خواند.

من 230 صفحه کابوس دیده ام.

پاره وقت... هفدهم...

لیست آپدیت شده های بلاگفا، دقیقا مثل عوض کردن موج رادیوست. همانجا که روی یک هرتز قرآن میخوانند، روی یک هرتز دیگر آهنگِ" از ايـــــــنجا تا به بيرجند سه گداره
گدار اولش پر، پر از نقش و نگاره" 

پاره وقت... هفدهم...

جهت تلطیف فضا

 

پاره وقت... هفدهم...

 پدرم چشم های قهوه ای نافذی داشت، روی گردنش یک لکه سفید رنگ بود. زیر ابرویش یک جای بخیه داشت که او را جذاب تر میکرد. ته ریش خاکستری خواستنی داشت، بینی استخوانی خوش فرمی که خیلی به صورتش میامد. آنقدر ه پاره وقت... هفدهم...

کسی که در تنهایی قدم میزند یه جایی در تنهایی تمام شده، مثل فندکی که دیگر روشن نمی شود، مثل خودکاری که دیگر نمی نویسد....

پاره وقت... هفدهم...

عاشق گوش دادن به دروغم

وقتی که حقیقت رو میدونم

پاره وقت... هفدهم...

بهارِ سرخِ امسال مثل هر ساله...

 

 

پاره وقت... هفدهم...